សុភាសិត​ខ្មែរ [គុណនាម] [បាលី] ,[សំស្ក្រឹត] [សុភាឞិត ] ជា​ឃ្លា​​​ខ្លី​ៗ តែ​មាន​អត្ថន័យ​​ជ្រៅ​ជ្រះ​ ​​ជា​​ឱវាទ​ល្អៗ​​ដែល​មាន​ប្រយោជន៍​គួរ​រៀន​គួរ​ស្ដាប់។​ ទំព័រ​នេះ​គឺ​ជា​កម្រង​ប្រមូល​ផ្ដុំ​សុភាសិត​ខ្មែរ ដក​ស្រង់​ចេញ​ពី​សៀ​ភៅ ប្រមូល​ភាសិត​ខ្មែរ​ ផ្សាយ​ចេញ​ពី​សមាគម​សម្ដេច​ ជួន ណាត​។​







  1. កក​ក៏​បាយ មេម៉ាយ​ក៏​ស្រី។
  2.  ក្រ​អ្វី​ក្រ​ចុះ កុំ​ឲ្យតែ​ក្រ​គំនិត។ 
  3. ក្រមុំ​ដណ្ដឹង​ម្ដាយ​ មេម៉ាយ​ដណ្ដឹង​ចិត្ត។ 
  4. ក្រពើ​វង្វេង​បឹង។
  5.  កាត់​ទឹក​មិន​ដាច់ ​កាត់​សាច់​វា​ឈឺ។ 
  6. កាប់​បំពង់ ​រង់ចាំ​ទឹកភ្លៀង។ 
  7. ការ​ប៉ុន​ភ្នំ​មិន​គិត ​ទៅ​គិត​ឯ​ស្គរ​បែក​មាត់។
  8.  ការ​មិន​បៀតបៀន​គ្នា ជា​ប្រភព​នៃ​សន្តិសុខ​ក្នុង​​ផ្ទៃ​លោក។
  9.  (ព្រះ​ធម្ម​វរោត្តម តុង ឈួន) ការអប់រំ គឺ​ជា​ការ​ហ្វឹកហ្វឺន​នូវ​សក្ដានុភាព​ ដែល​ជា​គ្រឿង​ពង្រីក​បណ្ដុះ​ ឬ បង្កើន​ចំណេះ​វិជ្ជា។
  10.  ការ​យល់ដឹង​តែ​មួយដង អាច​ធ្វើឲ្យ​ជីវិត​ទាំងមូល​មានន័យ។
  11.  ការ​ធ្វើ​វិនិយោគ​ចំណេះដឹង​តែង​នាំមក​នូវ​ផលប្រយោជន៍​ដ៏ប្រសើរ​បំផុត។
  12.  កោកៗ​សឹក​តែ​មាត់ ត្រដោក​ឆ្អែត​តែ​ពោះ​ក្របី។
  13.  កោស​មិន​ដាក់​ទឹក។
  14.  ក្ដៅ​ថ្ងៃ​មិន​ស្មើ​ក្ដៅ​ចិត្ត។ 
  15. ក្ដៅ​ស៊ី​រាក់​ ត្រជាក់​ស៊ី​ជ្រៅ។
  16.  កំភ្លាញ​ស្លាប់​ព្រោះ​មាត់ ​ខ្វែក​ស្លាប់​ព្រោះ​អាចម៍។ 
  17. កំហុស​រមែង​មាន​ដល់​អ្នក​ធ្វើ អ្នក​នៅ​ឥត​អំពើ​បាន​អ្វី​នឹង​ខុស។
  18.  កុំ​ខ្វើក​តាម​ខ្យល់ កុំ​ខ្វល់​តាម​រលក។
  19.  កុំ​គូរ​មុន​គិត។ 
  20. កុំ​ជិះ​ចង្អេរ​លើក​ខ្លួនឯង​ ក្បាល​ទូល​កញ្ច្រែង​កុំ​ក្អេងក្អាង​ កុំ​ដេក​ទទូរ​ចាំ​សំណាង​ កុំ​អាង​ព្រះ​ប្រោស​ត្រូវតែ​ប្រឹង។
  21.  កុំ​ឈ្លោះ​នឹង​ស្រី​ កុំ​ក្ដី​នឹង​គ្នាឯង។ 
  22. កុំ​ដេក​ផ្សងព្រេង ​កុំ​វង្វេង​ខុស​ផ្លូវ។ 
  23. កុំ​ដេក​ចាំ​ស្លាប់ អង្គុយ​ចាំ​មាន​ ខ្មាស​ល្ងង់​ទើប​ចេះ ខ្មាស​ក្រ​ទើប​មាន ដឹង​ខ្លួន​ថា​ល្ងង់ គង់​បាន​ជា​ប្រាជ្ញ កុំ​ស្លាប់​មុន​រស់ រស់​ហើយ​សឹម​ស្លាប់ ចូរ​សេព​អ្នកប្រាជ្ញ កុំ​ត្រាប់​មនុស្ស​ពាល។
  24.  (ព្រះ​គ្រូ​ធម្ម​បណ្ឌិត​ គង់ ស៊ឹម) កុំ​ដាំស្រូវ​នៅ​ផ្លូវ​ដំរី។ 
  25. កុំ​ទុកចិត្ត​មេឃ​ កុំ​ទុកចិត្ត​ផ្កាយ កុំ​ទុកចិត្ត​ប្រពន្ធ​ថា​គ្មាន​សហាយ កុំ​ទុកចិត្ត​ម្ដាយ​ថា​គ្មាន​បំណុល។
  26.  កុំ​ទុំ​មុន​ស្រគាល។ 
  27. កុំ​ផ្ទុក​តាម​ទូកថ្វែ។
  28.  កុំ​ពត់​ស្រឡៅ​ កុំ​ប្រដៅ​ស្រីខូច។ 
  29. កុំ​ពាក់​មុខយក្ស ​ កុំ​ពាក់​ស្បែក​ខ្លា។
  30.  កុំ​ពូត​ផ្សែង​ជា​ដុំ ​ កុំ​យក​ភ្នំ​ទ្រាប់​អង្គុយ។ 
  31. កុំ​យក​ស្រឡៅ​ធ្វើ​ខ្នួច ​កុំ​សម្រួច​ឈើ​ពុក។
  32.  កុំ​រាយ​មុខ​ដឹង ​កុំ​ទទឹង​មុខ​សឹក។
  33.  កុំ​​រៀន​នៅ​ទំនេរ​ខាត​ការ​កម្ម កុំ​រៀន​បណ្ដាក់​ចាំ​ជា​ពេល​ក្រោយ​ កុំ​រៀន​ប្រហែស​មើល​ងាយ​នាំ​ធ្លោយ​ កុំ​រៀន​មិន​ឲ្យ​ទាន​ស្មូម​យាចក។ 
  34. កុំ​អាង​ថា បើ​មាន​មិន​បាច់​ខំ​ បើ​រលំ​មិន​បាច់​ច្រាន។ 
  35. កុំ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត ដោយ​ការ​គប់​មិត្រ​លប​ចង​ពន្ធ​ លួច​លាក់​មាន​ស្រី​សហាយស្មន់ ក្បត់​ចិត្ត​ប្រពន្ធ​ឲ្យ​មួរ​ហ្មង។




  1. គេ​ខុស​កុំអាល​អរ គេ​សាទរ​កុំអាល​អួត ។
  2.  គ្មាន​កម្លាំង​ គ្មាន​បញ្ញា គ្មាន​អាហារ​ គ្មាន​ជីវិត។ 
  3. គ្នា​ច្រើន​អន្សម​ខ្លោច ​គ្នា​ដូច​ស្រមោច​អន្សម​ឆៅ។ 
  4. គុក​និង​សោ​គឺ​ចោរ​បង្កើត ឱសថ​ល្អ​ឆើត​កើត​ពី​រោគ ដំណេក​កើត​ពី​ការ​ងុយ​ងោក មនុស្ស​ក្នុង​លោក​កើត​ពី​កម្ម។
  5.  គ្រូ​កាច​សិស្ស​ខូច។
  6.  គ្រូទាយ ម្ដាយ​ថា។
  7.  គួរ​គិត​ជីវិត​ពុំ​ទៀង​ទាត់​ តែង​តែ​បែរ​បត់​កាន់​ក្តី​ស្លាប់ ពុំ​ដែល​បាន​ស្រួល​ប្រែ​ប្រួល​ឆាប់ ក្រឡាប់​ស្ងាត់សូន្យ​ចាក​កូន​ចៅ។ 
  8. គោ​ដំបៅ​ខ្នង​ ក្អែក​ហើរ​រំលង​ រសាយ​កន្ទុយ។




  1. ឃាត់​កំហឹង​ដោយ​ប្រឹង​អត់​អោន​បាន​ ឃាត់​ពាល​សាមាន្យ​ដោយ​អាជ្ញា​បុគ្គល​ ឃាត់​ចិត្ត​ចាក​ទោសា ប្រសើរ​ថ្លៃ​ថ្លា​ក្នុង​លោកិយ។ 
  2. ឃាត់​ចិត្ត​ចាក​ក្ដី​ស្នេហា ក្នុង​កាមតណ្ហា​នា​លោកិយ ដូច​យក​អំបោះ​ចង​ដំរី​ ពិបាក​ពេក​ក្រៃ​គួរ​វៀរ​មុន។
  3.  ឃ្លាត​កាយ ណាយចិត្ត។
  4.  ឃ្លាន​ឆ្ងាញ់ ស្រលាញ់​ល្អ។ 
  5. ឃុបឃិត​ជន​ពាល ​រាល​ទុក្ខ​ដល់​ខ្លួន។ 
  6. ឃុបឃិត​បណ្ឌិត​ សុខ​មួយ​ជីវិត​ឥត​ទុក្ខា​។ 
  7. ឃើញ​ខ្លា​ដេក​ថា​ខ្លា​ស្លាប់ ឃើញ​ខ្លា​ក្រាប​ថា​ខ្លា​សំពះ។ 
  8. ឃើញ​គេ​ទៅ​កុំ​ឲ្យ​ខាន ឃើញ​គេ​បាន​កុំ​ឲ្យ​ទៅ។ 
  9. ឃើញ​ឈើ​ពុក​ កុំ​អាល​ដាក់​គូទ​អង្គុយ (ឬ កុំ​អាល​ដាក់​គូទ​លើ)។
  10.  ឃើញ​ដំរី​ជុះ​ កុំ​ជុះ​តាម​ដំរី (ឬ ដំរី​ជុះ​ កុំ​ជុះ​តាម​ដំរី)។
  11.  ឃើញ​ថ្លុក​ថា​ជា​ថ្នល់ ក្រែង​កំហល់​កំហុស​មាន។
  12.  ឃើញ​ពី​នាយ​កុំ​អាល​ទាយ​អាក្រក់​ល្អ លុះ​ឃើញ​ជាក់ជា​ខ្មៅ​ស​ទើប​ថា​បាន​ បើ​បណ្ដោយ​តាម​គំនិត​ដែល​គិត​ស្មាន​ នឹង​រំខាន​ព្រោះ​ការ​ខុស​កំហុស​ខ្លួន។
  13.  ឃើញ​សម្បក​ថា​ខ្លឹម​រុក្ខា​ យល់​ពួក​បច្ចា​ថា​ជា​មិត្រ​ ពាល​ប្រឡំ​ថា​បណ្ឌិត​ ច្រឡំ​លាមក​ពិត​ថា​បុប្ផា។ ឃ្លាន​កុំអាល​ស៊ី ងងុយ​កុំ​អាល​ដេក​ យប់​កុំអាល​និយាយ​ជាមួយ​ស្រី​។ 
  14. ឃ្លាន​ក្រៃ​ណា​ឆ្ងាញ់​ ស្រឡាញ់​ក្រៃ​ណា​ល្អ (ឬ ពិសា​ក្រៃ​ណា​នឹង​ឃ្លាន អាក្រក់​ប៉ុន្មាន​ក្រៃ​ណា​នឹង​ចិត្ត)។
  15.  ឃ្លេ​មិន​ខ្លាច​ ទៅ​ខ្លាច​ខ្លា។
  16.  (រឿង​អា​ខ្វាក់​អា​ខ្វិន) ឃ្លោក​លិច​ អំបែង​អណ្ដែត។ 
  17. ឃ្វាល​ក្របី​ជិះ​ក្របី ឃ្វាលគោ​ជិះ​គោ។ 
  18. ឃ្វាល​ចិត្ត​លំបាក​ពេក​ពិត​ ដូច​ឃ្វាល​ពពក។ 
  19. ឃ្វាលគោ​ក្របី​ដោយ​អាជ្ញា ឃ្វាល​ចិត្តល្អ​ជា​ដោយ​អំណត់។ 
  20. ឃ្វាល​ចិត្ត​ឥត​កំណាញ់​ ដោយ​លះ​បង់​កុំ​ប្រណី។
  21.  ឃ្វាល​នគរ​ដោយ​ពលរដ្ឋ​ប្រុស​ស្រី រួម​សាមគ្គី​តាម​រដ្ឋ​បុរស​ជាតិ។




  1. ងប់​នឹង​កូន​ប្រពន្ធ​ទ្រព្យ ​ ព្រះ​ថា​អភ័ព្វ​ព្រោះ​ជាប់​ចំណង។ 
  2. ងប់​នឹង​ញាតិ​ ឃ្លាត​ច្បាប់។
  3.  ងប់​នឹង​មាស​ប្រាក់ ​ខូច​យសសក្ដា។
  4.  ងប់​នឹង​ប្រុស​ ខូច​ព្រហ្មចារី។ 
  5. ងប់​នឹង​ប្រុស ខូច​ឈ្មោះ​មួយ​ជាតិ។ 
  6. ងប់​នឹង​ស្រី ​ចំណី​ទុក្ខ។
  7.  ងប់​នឹង​ល្បែង ​តែង​ហិនហោច។ 
  8. ងប់​នឹង​ល្បែង​ តែង​វិនាស។ 
  9. ងប់​នឹង​ស្រា​ ខូច​ស្មារតី។ 
  10. ងប់​នឹង​ពាក្យ​សរសើរ ​គេ​ថា​ភ្លើ។ 
  11. ងប់​នឹង​ពាក្យ​បង្អាប់ ស្លាប់​គំនិត។
  12.  ងប់​នឹង​ស័ក្ដិយស​ ស្អុយ​ទាំង​អស់​ក្នុង​លោកិយ។
  13.  ងប់​នឹង​ជំនឿ​ រឿ​គំនិត។ 
  14. ងាប់​ដើម្បី​ជាតិ​មាតុភូមិ ទេវតា​ឥន្ទ្រ​ព្រហ្ម​ចោម​ឲ្យ​ពរ។
  15.  ងាប់​ខ្លួន​ សមសួន​ជាង​ងាប់​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ។ 
  16. ងាប់​គំនិត ​ ងងឹត​ដល់ស្លាប់។ 
  17. ងាប់​ទាំង​រស់ ស្អុយ​ទាំង​ស្រស់។
  18.  ងាប់​ដៃ​ជើង​ ថ្កើង​ជាង​ងាប់​ពាក្យ​សម្ដី។ 
  19. ងាប់​នឹង​ស្រី​ ចង្រៃ​មួយ​ជាតិ។
  20.  ងាប់​នឹង​សំដី ដូច​ត្រី​កំភ្លាញ។
  21.  ងាប់​នឹង​អាចម៍​ឯង​ ជាក់ស្ដែង​ដូច​ខ្វែក។ 
  22. ងាប់​ព្រោះ​គំនិត ​ ដូច​កាំ​បិត​ចិត​ដង​ឯង។ 
  23. ងាប់​ជាតិ​ ព្រោះ​ឃ្លាត​សាមគ្គី។ 
  24. ងាប់​នយោបាយ​ ព្រោះ​ស្ដាយ​លាភ។ 
  25. ងាប់​ស្តួក​ ដូច​ឃ្លោក​ទុំ។
  26.  ងាយ​មិន​ក្រៃ​ណា​នឹង​បាន​ មាន​មិន​ក្រៃ​ណា​នឹង​អ្នក​បាន​សុខ​ ចេះ​ក្ដី​មិន​ក្រៃ​ណា​នឹង​ម្ចាស់​ស្រុក។ 
  27. ងើយ(ឬ ងើប)​ស្កក​ ឱន​ដាក់គ្រាប់។




  1. ចង់​ធំ​ខំ​ពី​តូច បើ​ខ្លាច​ខួច​កុំ​ឆាប់​ខឹង ការ​អ្វី​ឲ្យ​ចេះ​ថ្លឹង កុំ​ប្រឹង​ជុះ​តាម​ដំរី ។ 
  2. ចង់​ប្រាជ្ញ​ឲ្យ​ខំប្រឹង ចងក្បិន​តឹង​រក​ស៊ី​ធូរ គំនិត​មុន​គំនូរ រៀន​ធ្វើ​គ្រូ​មាន​គេ​រាប់ ។ 
  3. ចង់​ឲ្យ​មាន​ជួញ​អង្ករ ចង់​ឲ្យ​ក្រ​ជួញ​ឡាន។ 
  4. ចង់​ចេះ​ឲ្យ​ធ្វើ​ល្ងង់។ 
  5. ចង់​ស្រួច​ដូច​បន្លា ត្រូវ​ឧស្សាហ៍​ដុស​ដែកដុល។ 
  6. ច្របាច់​ក​ចិន លៀន​អណ្ដាត​ខ្មែរ។ 
  7. ចម្ងល់​គឺ​ជា​បិតា​នៃ​ការ​ច្នៃប្រឌិត។ 
  8. ចម្ងល់​គឺ​ជា​ការ​ចាប់ផ្ដើម​មិនមែន​ជា​ចុង​បញ្ចប់​នៃ​បញ្ញា​ទេ។ 
  9. ចង្អៀត​ផ្ទះ​នៅ​បាន ចង្អៀត​ចិត្ត​នៅ​ពុំ​បាន។ 
  10. ចាក់​អង្ករ​យក​អង្កាម។ 
  11. ចាន​មួយ​រាវ លែង​អី​រណ្ដំ​គ្នា។ 
  12. ចាញ់​ចត្រង្គ​អស់​ប្រាជ្ញា ចាញ់​តណ្ហា​អស់​កុសល។ 
  13. ចាញ់​បាន​ជា​ព្រះ ឈ្នះ​បាន​ជា​មារ។ 
  14. ចាប់​ក្ដាម​ដាក់​ចង្អេរ។ 
  15. ចាប់​នេះ​ចាប់​នោះ មិន​ឆ្ពោះ​ត្រង់ណា។ 
  16. ចាប់​ច្រវា​ក្រាក សម្លឹង​ជ្រោយ។ 
  17. ចាប់​ត្រី​បាន កុំ​ឲ្យ​ល្អក់​ទឹក។ 
  18. ចាប់​ត្រី​ដៃ​ពីរ​តម្រា​ហាម ចាក់​អង្ករ​យក​អង្កាម​ហាម​មិន​ឈ្នះ អុំ​ទូក​ឡើង​ភ្នំ​ខំ​មានៈ បង់​ព្រះ​ទៅ​សំពះ​ឯ​បាយាប (អារក្ស)។ 
  19. ចាប់​វល្លិ​មួយ រញ្ជួយ​រាល់​ដើម។ 
  20. ចាស់​អាង​ស្លាប់ ពាល​អាង​កាប់ ក្មេង​អាង​យំ។ 
  21. ចិត្ត​ល្អ ក្រ​ខ្លួន។ 
  22. ចិត្តល្អ ក្រ​មិន​យូរ។ 
  23. ចិត្ត​ជា​ទេវទត្ត មាត់​ជា​ទេវតា។ 
  24. ចិញ្ចឹម​កូន​ខ្លា វា​សង​គុណ។ 
  25. ចិញ្ចឹម​មនុស្ស​ខូច ដូច​ចិញ្ចឹម​ខ្លា។ 
  26. ចូល​ព្រៃ​ទាន់​ព្រឹក ​ចង់​សឹក​ទាន់​ក្មេង។ 
  27. ចូល​ស្ទឹង​តាម​បទ ​ចូល​ស្រុក​តាម​ប្រទេស។ 
  28. ចូរ​មើល​កាល​វែង កុំ​មើល​កាល​ខ្លី។ 
  29. ចូរ​សេព​អ្នកប្រាជ្ញ កុំ​ត្រាប់​មនុស្ស​ពាល។ 
  30. ចេះ​ដប់​មិន​ស្មើ​ប្រសប់​មួយ។ 
  31. ចេះ​ឯង ឲ្យ​ក្រែង​ចេះ​គេ។
  32.  ចេះ​ពី​រៀន មាន​ពី​រក ក្រ​ពី​ខ្ជិល។ 
  33. ចេះ​មក​ពី​រៀន​ មាន​មក​ពី​រក។ 
  34. ចំណេះ​បាន​ពី​រៀន មាន​បាន​មក​ពី​រក។ 
  35. ចំណេះវិជ្ជា​លោក​ចែង​ចាត់ ទុក​ជា​សម្បត្តិ​សម្បូរ​បាន ទោះបី​ក្រ​ខ្សត់​អត់​ប៉ុន្មាន គង់​តែ​បាន​គ្រាន់​អាស្រ័យ។ 
  36. ចំណី​ឆ្ងាញ់​កុំ​ទុក​ស្អែក។ 
  37. ចំណី​ច្រើន​មុខ​ច្រើន​ពិសា កូន​ច្រើន​បា​ច្រើន​ល្អ ។ 
  38. ចុះ​ទឹក​ក្រពើ ឡើង​លើ​ខ្លា។




  1. ឆ្មា​មិន​នៅ កណ្ដុរ​ឡើង​រាជ្យ។ 
  2. ឆ្ងាយ​កាយ ណាយចិត្ត។ 
  3. ឆ្ងាញ់​មាត់​មិន​ស្អិត ដូច​ចិត្ត​ឆ្ងាញ់។
  4.  ឆ្អិន​គំនិត​ពិត​ជា​ឆ្អិន​គ្រប់យ៉ាង ឆ្អិន​ព្រេង​សំណាង​ផុត​ទុក្ខា។ 
  5. ឆ្អិន​ក្បាល​ស៊ី​ក្បាល ឆ្អិន​កន្ទុយ​ស៊ី​កន្ទុយ។ 
  6. ឆ្កែ​ខាំ​ឲ្យ​រក​ម្ចាស់ គោ​ឆ្កឹះ​ឲ្យ​រក​នាយ។ 
  7. ឆ្កែ​ខាំ​កុំ​ខាំ​ឆ្កែ​វិញ។ 
  8. ឆ្កែ​ទាល់​ច្រក រលក​ទាល់​ច្រាំង។ 
  9. ឆ្កែ​ព្រូស​មិន​ដែល​ខាំ ផ្គរលាន់​រអា​មិន​ដែល​ភ្លៀង។ 
  10. ឆ្នាំង​ណា​គ្រប​នឹង។ 
  11. ឆ្លុះ​កញ្ចក់ ធេ្មច​នេត្រា។




  1. ជក់​នឹង​ល្បែង តែង​វិនាស។ 
  2. ជា​ការ​ងាយ​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ការងារ​មួយ​បាន​ល្អ ជាង​ពន្យល់​គេ​ពី​របៀប​ធ្វើ​ការងារ​នោះ។ 
  3. ជាតិ​ទា​ពូជ​ទាប ចង់​នៅ​ទី​រាប មិន​ចង់​ឡើង​ធ្នើរ។ 
  4. ជាតិ​ជា​អ្នក​ជា ស្ងាត់ស្ងៀម​កិរិយា មិន​ចេញ​ក្អេងក្អាង ឯ​សន្តាន​ពាល​ចេញ​ឫក​អាងយ៉ាង ភ្លាត់ស្នៀត​ស្រទាង ព្រោះ​ព្រុយ​មិន​ឈប់ ។ 
  5. ជាង​ទង​ស៊ី​រង​កំបែក​ ជាង​ដែក​ស៊ី​ហែក​នឹង​ដៃ។ 
  6. ជាង​មិន​កើត​បន្ទោស​ដែក។ 
  7. ជ្រងោ​ប៉ុន​គល់ មិន​យល់​ប៉ុន​សក់។ 
  8. ជ្រាយរអៀច ដូច​បបរ​ឈ្មោល។
  9.  ជ្រូក​ស្លាប់ ព្រោះ​សាច់។ 
  10. ជួញ​ខាត​កុំ​ឈប់​ខាន បើ​ចង់​បាន​កុំ​ខ្លាច​បង់។ 
  11. ជំពប់​ជើង​គង់​បាក់ ជំពប់​មាត់​បង់​ប្រាក់។
  12.  ជ្រើម​ដូច​មហាត។ 
  13. ជ្រៃ​លោម​ស្រឡៅ ត្រាវ​លោម​បឹង។ 
  14. ជ្រៅ​ដូច ក្ដិត​ចាន។ 
  15. ជ្រៅ​តែ​មាត់ គំនិត​រាក់កំភែល។ 
  16. ជ្រះថ្លា​តែ​មាត់ ចិត្ត​ស្មូរជន។ 
  17. ជិះ​ក្របី​ចម្លង​ភក់ ស្រណុក​ជា​ជាង​ហែល។




  1. ឈាម​ស្រែក​ស្បែក​ហៅ។ 
  2. ឈឺ​ធ្ងន់​យក​ដំរី​ទៅ​បន់ ដល់​ជំងឺ​ស្រន់​យក​ពងមាន់​ទៅ​ថ្វាយ។ 
  3. ឈឺ​ជើង​ធាត់ ឈឺ​មាត់​ស្គម។ 
  4. ឈើ​ពុក កុំ​ដាក់​គូថ​លើ។ 
  5. ឈើ​កោង​វល្លិ​ព័ទ្ធ​ មនុស្ស​ខ្ចាត់ព្រាត់​កុំ​យក​ខ្លួន​បៀត។
  6.  ឈ្នះ​អ្នក​ខ្ពស់​ដោយ​បន្ទន់​ប្រាណ ឈ្នះ​អ្នក​ក្លាហាន​ដោយ​ទម្លាយ ឈ្នះ​អ្នក​ខ្សោយ​ដោយ​សម្ល​បាយ ឈ្នះ​អ្នក​ស្មើ​កាយ​ដោយ​ការ​ព្យាយាម ។ 
  7. ឈ្មោះ​ខ្លួន​បែប​ណា ខំ​ធ្វើការ​ឲ្យ​ដូច​ឈ្មោះ។ 
  8. ឈ្លោះ​នឹង​ស្រី​នាំ​ឲ្យ​ហិន ក្ដី​នឹង​ចិន​នាំ​ឲ្យ​ថោក។
  9.  ឈ្លោះ​នឹង​បរទេស កុំ​ធ្វេស​គំនិត។




  1. ញញឹម​ស្មើ សើច​ស្ទើរ សំដី​ពីរោះ ការណ៍​ទាំងនោះ​ចូរ​ប្រយ័ត្ន ។ ​
  2. ញ៉ាម​ដូច​ក្ដាម ស៊ី​អាចម៍។ 
  3. ញាតិ​ផ្ទាល់ បើ​មិន​ស្គាល់​គឺ​អ្នកដទៃ។ 
  4. ញាតិ​និង​មិត្រ បើ​ញាតិ​មិន​គិត មិត្រ​ប្រសើរ​ជាង។ 
  5. ញៀន​នឹង​ស្រី​ចំណី​ទុក្ខ។ 
  6. ញៀន​នឹង​ល្បែង​តែង​ហិនហោច។ 
  7. ញៀន​នឹង​បៀប៉ោ អស់​ខោ​អស់​អាវ។ 
  8. ញៀន​នឹង​បៀ គឃៀរ​ស្លៀក​ពាង។
  9.  ញៀន​នឹង​លាភ ថោកទាប​ដូច​សត្វ។ 
  10. ញៀន​នឹង​ស្រា ដេក​ផ្ងា​ក្នុង​ផ្លូវ។ 
  11. ញៀន​នឹង​ល្បែង​តែង​បង់​យស។




  1. ដាវ​មុតៗ​មែន​ក្នុង​ស្រោម វិជ្ជា​ចេះ​ព្រម​នៅ​ក្នុង​ក្បួន ប្រពន្ធ​គាប់​ចិត្ត​នៅ​ឆ្ងាយ​ខ្លួន ដល់​ជូន​ត្រូវ​ការ​រអា​ចិត្ត ។ 
  2. ដល់​ត្រើយ សើយ​គូថ។ 
  3. ដង្កូវ​ចេញ​ពី​សាច់ ច្រែះ​ចេញ​ពី​ដែក។ 
  4. ដាក់​ទុក​កូនចៅ ឲ្យ​មើល​ផៅ​សន្តាន។ 
  5. ដឹក​គោ​ញី បន្ស៊ី​គោល​ឈ្មោល។ 
  6. ដឹង​ឆ្លើយ​ព្រោះ​ដង កូន​ឆ្គង​ព្រោះ​មេបា។
  7.  ដឹង​រង្គោះ បោះ​បណ្ដោយ។ 
  8. ដឹង​ថា​ខ្លួន​ល្ងង់ គង់​បាន​ជា​ប្រាជ្ញ។ 
  9. ដឹង​បាំង​តាម​សាប់ ច្បាប់​កាត់​តាម​ពាក្យ។ 
  10. ដុតឲ្យខ្លោច រោច​ឲ្យ​ឆៅ។ 
  11. ដូច​ដេក​ផ្ងារ​ស្ដោះ​ដាក់​ទ្រូង​ឯង។ 
  12. ដូច (ជា​គេ) អូស​ឆ្កែ​ឲ្យ​ចុះ​ទឹក។ 
  13. ដូច​ខ្វៀន​កន្ទុយ​ឆ្កែ ទោះ​នៅ​ប្រែ​ពត់​ពុំ​ត្រង់។ 
  14. ដូច​ក្រពើ វង្វេង​បឹង។ 
  15. ដួលត្មោល ដូច​គ្មាន​អី​ទប់។ 
  16. ដួល​មិន​បាច់​ច្រាន បាន​មិន​បាច់​ខំ។ 
  17. ដើម​នៅ​ឯ​ស្រែ ផ្លែ​នៅ​ឯ​ផ្សារ។
  18.  ដើរ​ដោយ​ផ្លូវ​គន្លង តម្រាយ​អ្នក​ចាស់​បុរាណ។ 
  19. ដើរ​ឲ្យ​រំពៃ អង្គុយ​ឲ្យ​រំពឹង។
  20.  ដើរ​ឲ្យ​មាន​បី ស្រដី​ឲ្យ​មាន​បួន។ 
  21. ដើម្បី​ធ្វើ​រឿង​ធំ​មួយ​ត្រូវ​គិត​ជា​មុន​សិន​ចាំ​ធ្វើ​ជា​ក្រោយ។ 
  22. ដេក​យប់​កុំ​ដេក​យូរ ខ្លាច​ក្ដី​ទុជ៌ន​ដល់​ប្រាណ។
  23.  ដេក​មិន​លក់​កុំ​ខំ​ដេក។ 
  24. ដេក​ដល់​ថ្ងៃ នាំ​ចង្រៃ​ខ្លួន។
  25.  ដេក​ផ្ងារ​ស្ដោះ​លើ​ទ្រូង​ឯង។
  26.  ដេក​លើ​ភ្លៅ ទៅ​បៅ​ដោះ​អ្នកដទៃ។ 
  27. ដេក​យប់ កុំ​និយាយ​នឹង​ស្រី។ 
  28. ដេក​ទាល់​ថ្ងៃ យក​កម្ជិល​ដែល​គេ។ 
  29. ដេក​មិន​លក់ បក់​មិន​ល្ហើយ។ 
  30. ដេក​ផ្សំ​ដួល រមួល​ផ្សំ​គ្រេច។
  31. ដេញ​ទាន់​កុំ​ជាន់​កែង។ 
  32. ដៃ​តូច ខ្លួន​ទាប ចង់​ឈោង​ចាប់​ផ្កាយ។
  33.  ដៃភ្លើងជើងមាន់។ 
  34. ដាំ​ដូង​ឲ្យ​ខំ​ថែ ចង់​ស៊ី​ផ្លែ​ឲ្យ​ដុត​គល់។ 
  35. ដាំ​ជើង​ក្រាន​ មិន​ប្រមាណ​ឆ្នាំង។ 
  36. ដំរី​ខ្វាក់ ទ្រមាក់​ឆ្កួត។ 
  37. ដំរី​ជល់​គ្នា ​ងាប់​ស្មៅ​ចិញ្ចៀន។ 
  38. ដំរីសា​ស្លាប់ ​យក​ចង្អេរ​បាំង។ 
  39. ដំបៅ​មិន​ឈឺ យក​ឈើ​ទៅ​ចាក់។ 
  40. ដោះស្រាយ​ប្រស្នា ថ្កើង​អ្នក​ប្រាជ្ញ។ 
  41. ដោះ​កន្ទែក អារឹស​កូន។




  1. ឋិត​នៅ​ក្នុង​សេចក្ដី​ប្រមាទ ឈ្មោះ​ថា​ស្លាប់។




  1. ឌមជន​គឺ​អ្នក​ថោក អាច​ប្រែក្លាយ​ភាព​ជា​ខ្ពង់ខ្ពស់ ដោយ​ការ​សេពគប់​នឹង​សប្បុរស ដង្កូវ​បាន​ខ្ពស់​ព្រោះ​បុប្ផា។




  1. ឍាលិន ​ប្រែ​ថា​អ្នក​កាន់​ខែល​ ចេះ​កាប់​ប្រហែល​ចេះ​ការពារ​ ដូច​អ្នក​ចេះដឹង​មិន​ខ្លាច​រា ឧបសគ្គ​នានា​ការពារ​បាន។ ខែល​និង​អាវុធ​គឺ​វិជ្ជា​ នៃ​ប្រុស​និង​នារី​គ្រប់​ប្រាណ ដែល​បាន​រៀន​សូត្រ​យ៉ាង​ចំណាន ក្នុង​ភូមិ​ភព​ឋាន​នា​លោកិយ។




  1. ណាយ​កាយ ឆ្ងាយ​ចិត្ត។
  2.  ណែនាំ​ខុសផ្លូវ តែង​ទៅ​អបាយមុខ។
  3.  ណែនាំ​កូន ត្រូវ​ប្រដៅ​ខ្លួន​ទុក​ជា​គំរូ។




  1. ត​សំពៅ មិន​ត្រូវ​ស្ដាយ​ដែក។ 
  2. ត​វាសនា ឲ្យ​ខំ​សន្សំ​បុណ្យ។ 
  3. ត​ដងរែក ឲ្យ​ល្មម​នឹង​ស្មា។ 
  4. ត​កម្លាំង​ឲ្យ​សេព​អាហារ។ 
  5. តក់ៗ​ពេញ​បំពង់។ 
  6. តម​មេ​ស៊ី​ពង ស៊ី​រង​សម្បុក។ 
  7. ត្រង់ មិន​ឈ្នះ​ទាល់។ 
  8. ត្រីឆ្ដោរ​ស៊ី​កូន​ឯង។ 
  9. ត្រីងៀត ឆ្លៀត​ពង។ 
  10. ត្រី​មួយ​ត្រក​តែ​ស្អុយ​មួយ ស្អុយ​ទាំងអស់។ 
  11. តឹង​គិត​ឲ្យ​ធូរ យូរ​គិត​ឲ្យ​ឆាប់។ 
  12. តឹងព្អឹះ​ដូច​អូស​ឫស្សី​ច្រាស់ចុង។ 
  13. ត្រឹកៗ​ដល់​ផ្ទះ តូងតាង​ដេក​ផ្លូវ។ 
  14. ត្រកូល​ស​ជាតិ មារយាទ​ស​ពូជ។ 
  15. ត្រួសត្រាយ​ទុក ស្រណុក​ជាង​កែកុន។ 
  16. ត្រូវ​សន្សំ​ទ្រព្យ តិចៗ​ត្រឡប់ ចំរើន​ធាត់​ធំ។ 
  17. ត្រៀម​ទុក​មុន មិន​ស្កុនការ។ 
  18. ត្រេកអរ​មុន ទុក្ខ​ក្រោយ។




  1. ថយ​យស ព្រោះ​ព្រហើន។ 
  2. ថិតថេរ​តែខ្លួន ចិត្ត​ផ្ទួន​តែ​ទុក្ខ។
  3.  ថោក​អី​នៅ​ដៃ​ថ្លៃ​អី​នៅ​មាត់។




  1. ទាហាន​ថ្កើង​ដ្បិត​សឹក ធ្វើ​ស្រែ​ដ្បិត​ទឹក ត្រឹក​ពល​ព្រោះ​បាយ សិស្ស​ប្រាជ្ញ​ដ្បិត​គ្រូ ជេរ​ពោល​ដំ​វាយ ពល​ថ្កើង​ដ្បិត​នាយ ហ្វឹកហ្វឺន​ខះខំ ។ 
  2. ទំពក់​វា​ទៅ​ ទើប​ព្នៅ​វា​មក។ 
  3. ទ្រព្យ​ច្រើន​ព្រួយ​រក្សា ទ្រព្យ​តិច​ណា​ព្រួយ​រិះរក។ 
  4. ទ្រព្យធន​ទោះ​ថោក​ថ្លៃ រួម​រក្សា​កុំបី​ធ្លោយ។ 
  5. ទន្លេ​ដប់ មិន​ស្កប់​សមុទ្រ​មួយ។ 
  6. ទឹកថ្លា​ល្គឹក​បើ​ល្អក់ ដ្បិត​រលក​បោក​សោះសា។ 
  7. ទឹកជន់ បុណ្យ​ស្ដេច។ 
  8. ទឹក​រាក់​ត្រឹម​ភ្លៅ ទឹកជ្រៅ ត្រឹម​ជង្គង់។ 
  9. ទឹក​ត្រជាក់​ត្រី​កុម ទឹក​ក្ដៅ​ត្រី​រត់​ចេញ។ 
  10. ទឹក​បាក់​ទៅ​ទាប ដី​ខ្ពស់​កណ្ដៀរ​ពូន។ 
  11. ទឹក​ហូរ​មិន​ដែល​ហត់ ព្រះពុទ្ធ​មិន​ដែល​ខឹង។ 
  12. ទឹក​ហូរ​មិន​ដែល​ហត់ ប្រុស​ស្បថ​កុំ​ឲ្យ​ជឿ។ 
  13. ទឹក​ថ្លា​លាង​សក់ ទឹក​ល្អក់​លាង​ជើង។ 
  14. ទុកចោល​វា​ចាស់ ប្រើ​ណាស់​វា​ថ្មី។ 
  15. ទូក​ទៅ កំពង់​នៅ។ 
  16. ទូក​យើង​វែង ទូក​គេ​ខ្លី​តាម​គេ​មេ្តច​ទាន់។ 
  17. ទូក​ដាច់​យក​ទូក​តាម។ 
  18. ទូក​បែក​ជា​ទូក​គត់ ទូក​កំបុត​ជា​ទូកកង។ 
  19. ទាំង​អ្នកមាន​និង​អ្នកក្រ​គឺ​ជា​កូនចៅ​នៃ​គំនិត។ 
  20. ទៅ​ឥត​គេ​រក មក​ឥត​គេ​ហៅ។




  1. ធ្ងន់​នៅ​ថ្ម ក្រ​នៅ​ក្តី។ 
  2. ធ្វើ​មិន​បាច់​ភ្ជួរ រក្សា​តែ​មួរ ស៊ី​ស្រូវ​មិន​អស់។ 
  3. ធ្វើ​គុណ​បាន​ទោស ដូច​ប្រោះ​ខ្លា​ស្លាប់។ 
  4. ធ្វើ​បាប​មិន​ធ្វើ​បុណ្យ លែង​ជាតិ​ទៅ​នៅ​នរក។ 
  5. ធ្វើស្រែ​ទាន់​ក្ដៅ​ដី ចង់​ស្រី​ទាន់​ក្ដៅ​ចិត្ត។ 
  6. ធ្វើស្រែ​នឹង​ទឹក ​ធ្វើ​សឹក​នឹង​បាយ។ 
  7. ធ្វើស្រែ​ឲ្យ​មើល​ស្មៅ​ ទុកដាក់​កូនចៅ​ឲ្យ​មើល​ផៅ​សន្ដាន។ 
  8. ធ្វើ​ល្អ​បាន​ល្អ​ ធ្វើ​អាក្រក់​បាន​អាក្រក់។ 
  9. ធ្វើ​ចេះ​ត្រូវ​គេ​ប្រើ ធ្វើ​ល្ងីល្ងើ​ស្រណុក​ខ្លួន។ 
  10. ធ្វើការ​តិច​ចាយ​ច្រើន​ចម្រើន​ក្រ។ 
  11. ធ្វើ​គុណ១០០សំពៅ ទោស១ចូល​ទៅ​រលាយ​គុណ​អស់។ 
  12. ធុង​ទទេ​ឮ​ខ្លាំង​ណាស់។ 
  13. ធ្នូ​ស្នា​បង់​បាញ់ ​ធម៌​បង់​ទន្ទេញ​​ ស្ត្រី​បង់​ភស្ដា របាំ​បង់​លេង​វង្វេង​តម្រា​ចាត់​ក្នុង​មលា​មន្ទិល​សៅ​ហ្មង។
  14.  ធំ​តែ​ខ្លួន ដូច​ឃ្លោក។




  1. នារី​មាន​ប្ដី​ពីរ​បី​ដង ភិក្ខុ​ផង​នៅ​វត្ត​ពីរ​បី​វ៉ា បក្សី​ជាប់​ជង់​ពីរ​បី​គ្រា មាយា​ពួក​នេះ​ធ្វើ​ច្រើន​ក្រៃ ។ 
  2. និយាយ​បាតដៃ​ជា​ខ្នងដៃ។ 
  3. និយាយ​ច្រើន​គេ​មិន​ស្ដាប់ អាប់​ប្រាជ្ញា។ 
  4. និយាយ​បែក​ជា​អូរ ហូរ​ជា​ស្ទឹង។ 
  5. និយាយ​យប់​ផ្ទប់​ព្រៃ និយាយ​ថ្ងៃ​ព្រៃ​មាន​ត្រចៀក។ 
  6. និរាស​កុំ​មេ្ញញ ខឹង​កុំ​ទន្ទេញ ស្អប់​កុំ​ព្យាបាទ។ 
  7. នឹង​លេប​វា​ស្លាក់ នឹង​ខ្ជាក់​វា​ស្លែង។ 
  8. នឹង​ឆី​ចង់​ពិសា ខ្ជិល​ទំពា​ឲ្យ​ម៉ដ្ឋ​ហ្មង។ 
  9. នឿយណាយ​កុំ​ដេក យក​ប្រពន្ធ​ឲ្យ​មើល​ម្ដាយក្មេក ចូល​ដំណេក​កុំ​និយាយ​នឹង​ប្រពន្ធ។ 
  10. នៅ​ផ្ទះ​ម្ដាយ​ទីទៃ ទៅ​ព្រៃ​ម្ដាយ​ជាមួយ។ 
  11. នៅ​ពេល​ដែល​បុគ្គល​ម្នាក់​មាន​ចរិត​មិន​ច្បាស់លាស់​ចំពោះ​អ្នក ត្រូវ​រក​មិត្ត​ផេ្សង។




  1. បង់​ព្រះ​ទៅ​សំពះ​ឯ​បាយាប។ 
  2. បង់បោយ​មិន​មើល​ប្រាណ ដាំ​ជើងក្រាន​មិន​ប្រមាណ​ឆ្នាំង។ 
  3. បន់​ព្រះ សំពះ​ទេព្ដា។ 
  4. បណ្ឌិត​មាន​ការ​មិន​រក​រឿង​ជា​កម្លាំង។ 
  5. បណ្ឌិត​ស្ងៀមស្ងាត់ ចាំ​ស្ដាប់​គ្រប់មាត់ អ្នក​ពោល​ប្រាស្រ័យ ប្រើ​ស្មារតី​គិត​គំនិត​កែខៃ ឲ្យ​បាន​ជោគជ័យ ជាង​ពោល​ប៉ប៉ាច់ ។ 
  6. បញ្ញើ​ទុក ស្មើ​បំណុល។ 
  7. ប្រពន្ធ​ពីរ គោ​បី ដំរី​មួយ នាំ​ឲ្យ​ព្រួយចិត្ត។ 
  8. ប្រហែស​បាត់ ប្រយ័ត្ន​គង់។ 
  9. ប្រមាថ​ម្ដាយ រំលាយ​ព្រះ។ 
  10. ប្រមាថ​ព្រៀងលាន តែង​មាន​ក្តី​ទុក្ខ។ 
  11. ប្រមាថ​ចាស់ អាយុ​ខ្លី។ 
  12. ប្រមាត់ដី អួត​ចង់​ឡើង​ទ្រើង។ 
  13. ប្រញាប់​ពេក​ដេក​ផ្លូវ។
  14. ប្រើ​ខ្ញុំ​មើល​មុខ​វា ទោះ​កាច​ជា​មើល​ឲ្យ​ស្ដែង។ 
  15. បាត​ដៃ​ជា​ខ្នង​ដៃ។ 
  16. បាន​តែ​បាប មិន​ឆ្អាប​មាត់។ 
  17. បាន​ពី​ក្អែក ចែក​ទៅ​តាវៅ។ 
  18. បាន​មាស ក្រ​អី​នឹង​ក្រដាស​ខ្ចប់។ 
  19. បាបកម្ម​កុំបី​មាន សីល​និង​ទាន​ឲ្យ​រិះគិត។ 
  20. ប្រាក់​ក៏​បង់​ ថង់​ក៏​ដាច់។ 
  21. ប្រាជ្ញា​បុណ្យ​ផង​កើត​ដោយ​ប្រតិបត្តិ។ 
  22. ប្រះ​ដេក​ឆាប់​លក់ ត្បិត​ឥត​បើ​គិត។ 
  23. បុណ្យ​បាត់​ដ្បិត​បាប លាប​បាត់​ដ្បិត​ឃោរ។ 
  24. បុណ្យ​ក៏​ធ្វើ ​ឈើ​ក៏​កាប់។ 
  25. បុរស​ទុក​ដូច​មាស ស្រី​ទុក​ដូច​ទង់​ដែង។ 
  26. បួស​ដោយ​វត្ត ចិត្ត​ដោយ​ខ្លួន។ 
  27. បំណាច់​នឹង​បាប ឲ្យ​ឆ្អាប​មាត់។ 
  28. បើ​ត្រាប់​ឯ​តាំង​យូ ក្រ​ឯ​គ្រូ​ពុំគួរ​ត្រាប់។ 
  29. បើ​នឹង​រស់​ឲ្យ​គាប់ បើ​នឹង​ងាប់​ឲ្យ​គួរ។ 
  30. បើ​មិន​ជួយ​ចូក​ជួយ​ចែវ កុំ​យក​ជើង​រាទឹក។ 
  31. បើ​ប្រឹង​នឹង​ស្រួច បាច់​អី​សម្រួច​ដូច​បន្លា។ 
  32. បើ​ឆី​កុំ​តាម​ឃ្លាន មើល​ប្រមាណ​គ្រប់​គ្នីគ្នា។ 
  33. បើ​កាច​ឲ្យ​គេ​កោត បើ​ឆោត​ឲ្យ​គេ​អាណិត។ 
  34. បើ​ក្រ​ទ្រព្យ​ក៏​ក្រ​ចុះ កុំ​ឲ្យ​តែ​ទាល់​គំនិត។ 
  35. បើ​ខឹង​ឲ្យ​ខំ​អត់ បើ​ខ្សត់​ឲ្យ​ខំ​រក។ 
  36. បើ​ត្រាប់​សត្វ​ក្ងោក កុំ​បី​ត្រាប់​ពុត​ទន្សាយ។ 
  37. បើ​មិត្ត​មិន​ល្អ កុំ​យក​ជា​មិត្ត។ 
  38. បើ​ឮសូរ​ផ្គរ កុំ​អាល​ចាក់​ទឹក​ចោល។ 
  39. បើ​ស្ដី​ឲ្យ​ពិនិត្យ ពាក្យ​ណា​ពិត​សឹង​ចរចា។ 
  40. បើក​ក្ដោង​ទាន់​ត្រូវ​ខ្យល់។




  1. ផឹក​ស្រា​ក្លា​សំដី។ 
  2. ផ្ទុក​រទេះ​តាម​ចំណុះ។ 
  3. ផ្លែឈើ​មិន​ដែល​ជ្រុះ​ឆ្ងាយ​ពី​គល់។ 
  4. ថ្លោះ​យស ព្រោះ​ប្រមាថ។ 
  5. ផ្ទះ​ធំ​ស្រណុក ដ្បិត​ភរិយា​ជា។ 
  6. ផ្ទះ​បាក់​បែក ឆាប់​ទល់​ទ្រ។ 
  7. ផោម​ក្នុង​ទឹក​ម្ដេច​គង់​ស្អុយ។




  1. ពងមាន់​កុំ​ផ្ញើ​នឹង​ក្អែក។ 
  2. ពាក្យ​គ្រូ​រែង​រឹង ស្រា​រែង​ស្រវឹង ពុំ​ដែល​ពិសា។ 
  3. ពាក្យ​អប្រិយ​ចាញ់​អាត្មា។ 
  4. ពាក្យ​ច្រើន​ភូត ចាញ់​អាត្មា។ 
  5. ពាក្យ​ស្លែង​កុំ​ស្អប់ ពាក្យ​គាប់​ឲ្យ​យក។ 
  6. ពាក្យ​ម្ដាយ ទំនាយ​គ្រូ។ 
  7. ពុត​គ្រូ​កុំ​ត្រាប់ ច្បាប់​គ្រូ​ឲ្យ​យក។ 
  8. ពូជ​ទា​នៅ​តែ​ទា ពូជ​មាន់​នៅ​តែ​មាន់។ 
  9. ពូកែ​ឯង ឲ្យ​ក្រែង​ពូកែ​គេ។ 
  10. ពួន​តែ​មុខ គូថ​នៅ​កណ្ដាល​វាល។ 
  11. ពេល​វេលា​ជា​វត្ថុ​មាន​តម្លៃ​បំផុត​សម្រាប់​មនុស្ស​ម្នាក់ៗ។ 
  12. ពេជ្រ​កើត​ពី​ថ្ម តែង​ទំពា​ស៊ី​ថ្ម​វិញ។ 
  13. ព្នៅ​នៅ​ថ្នក់ ទំពក់​នៅ​ដៃ។ 
  14. ព្រះ​មិន​សម ព្រហ្ម​មិន​ជួយ។ 
  15. ព្រះរាជា​មាន ឥស្សរិយ​ជា​កម្លាំង។




  1. ភ័ព្វសំណាង​ផ្ដល់​ឲ្យតែ​មនុស្ស​ណា ដែល​ចេះ​លួងលោម​វា​ប៉ុណ្ណោះ។ 
  2. ភរិយា​ល្អ​ក្រ​រក​បាន បើ​ជា​មាន​ទុក​ធ្វើ​គំរូ។ 
  3. ភាព​ក្រីក្រ​និង​ការ​មាន​ទ្រព្យសម្បត្តិ​គឺ​ជា​ពន្លក​នៃ​គំនិត។ 
  4. ភូត​នៅ​ហោរ ចោរ​នៅ​ជាង។ 
  5. ភ្លើង​ឆេះ​មក​ពី​សំរាម។




  1. មនុស្ស​ពាល​មាន​ការ​រក​រឿង​ជា​កម្លាំង។ 
  2. មនុស្ស​ចេះ​គេ​ថា​កាច មនុស្ស​ប្រាជ្ញ​គេ​ថា​ព្រើល។ 
  3. មនុស្ស​កុំ​មើលងាយ​មនុស្ស។ 
  4. មនុស្ស​ឆ្លាត​គេ​ថា​ឆោត មនុស្ស​ប្រាជ្ញ​គេ​ថា​ល្ងង់។ 
  5. មនុស្ស​កាច​កុំ​ប្រសព្វ កុំ​ទៅ​គប់​នឹង​ចោរខ្មួយ។ 
  6. មនុស្ស​បាក់​ត្រង់ណា ល្អិត​ស្មៅ​ត្រង់​ណោះ។ 
  7. មនុស្ស​ស្លាប់ ព្រោះ​វាចា។ 
  8. មនុស្ស​ជា​គេ​ថា​ឆោត មនុស្ស​ស្លូត​គេ​ថា​ល្ងង់។ 
  9. មនុស្ស​នឹង​ប្រាក់​ យក្ស​នឹង​សាច់។ 
  10. មនុស្ស​ជាតិ​ទាំងអស់​ដែល​កើត​ឡើង​តាម​ធម្មជាតិ​តែងតែ​ប្រាថ្នា​ចង់​ដឹង។ 
  11. មាន​ល្អ​ព្រោះ​រោម រូប​ឆោម​ល្អ​ព្រោះ​តែង។ 
  12. មាន​ផ្ទះ​ឥត​មនុស្ស​នៅ មាន​ផ្លូវ​ឥត​មនុស្ស​ដើរ។ 
  13. មានគំនិត ឥតកំណើត។ 
  14. មាន​ដំបៅ​ទើប​រុយ​វា​រោម។ 
  15. មាត់​តែ​ប្រកែក អម្រែក​តែ​ទទួល។ 
  16. មនុស្ស​ចាប់ផ្ដើម​រស់​ពិតប្រាកដ នៅ​ពេល​គេ​អាច​រស់នៅ​ក្រៅ​ខ្លួនឯង។




  1. យក​ពងមាន់​ទៅ​ផ្ញើ​នឹង​ក្អែក។ 
  2. យក​សំផឹង​ធ្វើ​ប្រពន្ធ យក​ប្រពន្ធ​ធ្វើ​សំផឹង។ 
  3. យប់​មើល​នឹង​ដៃ ​ថ្ងៃ​មើល​នឹង​ភ្នែក។ 
  4. យល់​ទោស​ថា​ជា​គុណ យល់​ឯ​បុណ្យ​ថា​ជា​បាប។ 
  5. យើង​ធ្វើ​គេ គេ​ធ្វើ​យើង​វិញ​ដូចគ្នា។




  1. រក​ព្រឹក​ខ្វះ​ល្ងាច រក​ល្ងាច​ខ្វះ​ព្រឹក។ 
  2. រក​ស៊ី​និង​ក្ដិត ដូច​ពីងពាង។ 
  3. រក​អុស​ប្រទះ​ឈើ​ងាប់។ 
  4. រស់​ក៏​គាប់ ងាប់​ក៏​គួរ។ 
  5. រស់​នៅ​ថា​អាក្រក់ ស្លាប់​បាត់​មុខ​ថា​ល្អ។ 
  6. រត់​ឥត​អំពើ ដើរ​អំណត់​ចម្រើន​ជាង។ 
  7. រទេះ​បាក់​មិន​គិត ទៅ​គិត​ឯ​គោ​លួច​ដាំង។ 
  8. រទីសរទាស ដូច​រាស្ត្រ​ឥត​ស្ដេច។
  9.  រលំ​មិន​បាច់​ច្រាន បាន​មិន​បាច់​ខំ។ 
  10. រហ័ស​តែ​ពាក្យ ត្រគាក​ស្លាប់​ស្ដូក។ 
  11. រឿង​ដ៏​កម្រ​បំផុត​ដែល​មនុស្ស​មិន​ដែល​ធ្វើ គឺ​ត្រូវ​ខំ​ធ្វើ​តាម​ដែល​អាច​ធ្វើ​ទៅ​បាន។ 
  12. រៀន​រិះ​រក្សា​គ្រង យក​ចេញ​ចាយ​ដោយ​រដូវ។ 
  13. រោគ​រោម​កាយា ថ្កើង​ឯ​គ្រូពេទ្យ។




  1. លាក់​តែ​មុខ គូទ​នៅ​កណ្ដាល​វាល។ 
  2. លិច​សឹម​លោត ដល់​កំប៉ូត​សឹម​តោង។
  3.  លិច​កញ្ជង់ លង់​កញ្ជើ។ 
  4. លូក​ប្រហុក លូក​ឲ្យ​កប់​ក្លៀក។ 
  5. លួច​គេ​វា​គ្រាន់ ដល់​ពេល​គេ​ទាន់​វា​ក្រែល។ 
  6. លួច​គេ​វា​ធ្លាប់​ដៃ ដេក​ថ្ងៃ​វា​ធ្លាប់​ភ្នែក។ 
  7. លឺ​ផ្គរ​ឲ្យ​មើល​ខ្យល់ ក្ដី​ពុំ​យល់​កុំអាល​ក្រោធ។ 
  8. លឿន​លៃ​មិនទាន់។ 
  9. លេង​ក្មេង​អាប់​យស ​លេង​ពស់ៗ​ខាំ។ 
  10. លេប​ទៅ​វា​ស្លាក់ ខ្ជាក់​ទៅ​វា​ស្លែង។ 
  11. លោភ​ពេក វា​បែក​ពោះ។




  1. វក់​នឹង​អាភៀន តែង​ញៀន​ជាប់។ 
  2. វេច​សំពាយ​ចាំ​ព្រេងសំណាង អាង​តែ​ដុត​ធូប។




  1. ស្រលាញ់​កុំ​ទៅ​ញឹក បើ​រលឹក​សឹម​ទៅ​ម្ដងៗ។ 
  2. សង្ឃ​ផ្គង់​វិន័យ ស្រី​ផ្គង់​មារយាទ។ 
  3. សត្វ​តុកកែ​ស្លាប់ ដោយ​សារ​ប្រើស។ 
  4. សង់​ផ្ទះ​តាម​ចិត្ត​អ្នក​នៅ។ 
  5. សប្បាយ​មាន​ទុក្ខ ស្រណុក​មាន​ភ័យ។ 
  6. សប្បុរសជន​ចង់​ដឹង​ពី​សេចក្ដី​ត្រូវ​ការ​មិនមែន​ចង់​ដឹង​ពី​មូលហេតុ​ទេ។ 
  7. សព្វថ្ងៃ​នេះ​ប្រភព​ធនធាន​ធំ​បំផុត​តែ​មួយ​គត់​គឺ​នៅ​ចន្លោះ​ត្រចៀក​អ្នក។ 
  8. សរសើរ​តែ​មាត់ ចិត្ត​ផ្ដន្ទា។ 
  9. សាង​ល្អ​បាន​ល្អ។ 
  10. សាង​បាប​បាន​បាប ​សាង​បុណ្យ​បាន​បុណ្យ។ 
  11. សាប​មួយ​ដៃ ប្រៃ​មួយ​ចឹប។ 
  12. ស្លាប់​ដូច​ពស់ រស់​ដូច​កង្កែប។ 
  13. ស្ថិតស្ថេរ​ឥត​អំពើ បើ​មិន​ធ្វើ​អំពើ​ល្អ។ 
  14. សីល​ជា​ស្ពាន ទាន​ជា​ស្បៀង។ 
  15. សូវ​ទូល​ក្ដី​ត​បាវ កុំ​ឲ្យ​ទូល​ក្ដី​ត​កញ្ជើ។ 
  16. សេរីភាព​គ្មាន​អ្វី​ក្រៅ​ពី​ជួយ​ឲ្យ​មនុស្ស​មាន​ឱកាស​ល្អ​ប្រសើរ​ទេ។ 
  17. សម្ដី​ជា​ឯក លេខ​ជា​ទោ អក្សរ​ជា​ត្រី។ 
  18. ស៊ី​នឹង​អ្នក​ណា ត្រូវ​យក​អាសា​អ្នក​នោះ។
  19.  ស្វែង​រក​រៀន​ច្បាប់ ពុំ​ស្មើ​ចិត្ត​ជា។ 
  20. ​សំណាប​យោង​ដី ស្រី​យោង​ប្រុស។




  1. ហា​ឡើង​វា​ស្លាក់ ខ្ជាក់​ទៅ​វា​សែ្លង។ 
  2. ហា​ហួស​ចង្កា ថា​ហួស​សេចក្ដី។ 
  3. ហ៊ាន​ស្បែក​ដាច ខ្លាច​ស្បែក​ស្វិត។




  1. ឡេះឡោះ ដូច​ទឹក​កន្លះ​ក្អម។




  1. អន្ទង់​វែង​ឆ្នាំង​វែង។
  2.  អ្នក​ខ្ពស់​រក្សា​ទាប ដោយ​សុភាព​ធម៌​បុរាណ។ 
  3. អ្នក​ចេះ​ដប់ មិន​ស្មើ​អ្នក​ប្រសប់​មួយ។ 
  4. អ្នក​ដំ​កុំ​ផ្ញើ​ដែក អ្នក​ប្រមឹក​កុំ​ផ្ញើ​ស្រា។
  5.  អាង​តែ​មាន​អណ្ដាត ចេះ​តែ​ផ្ទាត់​ទៅ។ 
  6. អាង​តែ​អណ្ដាត​ឥត​ឆ្អឹង ចេះ​តែ​គ្រលាស់​ទៅ។
  7.  អា​គក​ណា ក៏​ស៊ី​ស្រូវ​ដែរ។




  1. ឥត​ដំបៅ​ហៅ​ជម្ងឺ ដំបៅ​មិន​ឈឺ​យក​ឈើ​ចាក់។


សូមអរគុណ៖http://asatchomlaek.blogspot.com/
 
Top